SVW 100 jaar: de oorlogsjaren

SVW in de 2e Wereldoorlog

Bron: Jubileumgids SVW 75 jaar

Na het verschijnen in 1941 van het oranje jubileumnummer, samengesteld door de heer H.H. Kuil, werd er zonder jubileumfeest begonnen aan de promotiewedstrijden tegen de Vlaardingse verenigingen V.F.C. en ‘De Hollandiaan’. Tegen V.F.C. werd twee maal gewonnnen doch tegen ‘De Hollandiaan’ uit verdiend met 2-1 verloren. In de laatste wedstrijd verloor ‘De Hollandiaan’ haar zeer verdienstelijk spelende Pauw v/d Roest, welke wegens een hartaanval tijdens aangehaalde wedstrijd kwam te overlijden. De hierop volgende beslissingswedstrijd op het toenmalige knusse Feyenoord-terrein bracht SVW een 4-1 winst, door doelpunten van Pietje Kuipers. Job van Mourik, Pé de Jongh en Aart de Boon. Niet onvermeld mag hier Arie van Maurik blijven, een man die reeds 12 jaar en met volle inzet SVW mede aan het 2e klasserschap hielp. Of aan Driekus den Adel, de oude stopperspil, die een steun en toeverlaat in de begeleiding betekende. In het restaurant hotel Metropole werd direct na de promotie een samenkomst gehouden en uiteraard, onder lovende woorden van burgemeester Van Rappard, feestgevierd en werd intiem het feest voortgezet in het café van Cees Aanen.

Seizoen 1942/1943
De oorlogsjaren begonnen zich steeds meer en meer af te tekenen. De eerste wedstrijd tegen Excelsior op Woudensteyn werden de spelers van SVW geconfronteerd met het afweergeschut van de bezetter. Onze hoofdmacht maakte een redelijk seizoen door, ondanks het grote verlies in 1942, toen 38 spelers van onze vereniging voor de Duitsers moesten gaan werken in o.a. Schweinfurt, (600 km. Van Gorinchem, gelegen onder Frankfurt) te weten: Aart de Boon, Jo v/d Berg, Tinie en Cees Hooikaas, Maarten Roza, Teus v/d Mijl, Cees v. Herpt, Dik Romijn, Wim Ducardus, Nico v. Heumen, Leo Biemans, Arie v. Heumen, Jan Rietveld, Jo v. Bommel, B. de Boon, Arie v. Haalem, W. v. Hallem, C. v. Haalem, Aart Smits, Cees Aanen, J. den Hartog, A. Muller, Zeegers, Arie van Maurik en nog meer SVW-ers.
Ondanks deze grote handicap op sportief gebied, wist SVW 1 zich ruimschoots te handhaven door het behalen van een 6e plaats in de eindrangschikking. Maar liefst 24 spelers behoorden dit seizoen tot de kern van ons 1e elftal.

Het seizoen 1943/1944 hield een noodcompetitie in en onderwijl sloeg de bezetter genadeloos toe. Onze accommodatie werd bijna tot op de grond toe afgebroken en de Hongerwinter van 1944 naderde. Niets wees er meer op dat Steeds Voorwaarts Wilhelmina ooit nog aan de slag zou kunnen gaan. Achter de schermen waren het maar enkelen die zich optimistisch toonden over de goede afloop en daaronder behoorde penningmeester Gerard Groenenberg (Sr.) die toch nog mensen in die tijd bereid wist te vinden hun contributie te voldoen.


5 mei 1945: Bevrijdingsdag

Bron: Jubileumgids SVW 75 jaar

Terwijl ‘Jan Snor’ in het toenmalige nieuwsbulletin in 1945 neerschreef: “Voorwaarts Vaderland, hoog de oude vaan, de stormklok luidt de opstand, de Geuzen breken baan”, namen Gerard Groenenberg, Toon den Uijl en anderen de schade op welke was berokkend aan de accommodatie aan de Arkelsedijk, terwijl trainer Bennis een ieder minstens 10 rondjes hard liet lopen op het terrein. De uit Duitsland teruggekeerde SVW-ers kozen het terrein als vakantieoord uit en droegen hierdoor in belangrijke mate bij aan het herstel.
De gehele SVW-familie is zeer bedroefd, na het lezen van het overlijdensbericht van Peter de Jongh. Eerst werd nu bekend, dat deze nogmaals zeer legendarische linksbuiten en oud-bestuurslid op 36-jarige leeftijd op 19-12-1944 was overleden te Hamburg. Een groot verlies voor zijn nabestaanden en voor onze vereniging. Het was Karel Lotsy, ooit bondsbestuurder, die in een persoonlijk woord in ons bevrijdingsnummer van 1945 dan ook met weemoed terugdacht aan de zo sportieve, talentrijke speler, die in een concentratiekamp overleed.

En nu de hand aan de ploeg. Terwijl vanaf 20 juli 1945 volgens een lokale krant weer aanvragen voor rijwielbanden kunnen worden ingediend (beroepshalve) is SVW zeer actief in het organiseren van vriendschappelijke wedstrijden. Teneinde meer geld te verkrijgen voor de wederopbouw, gaan niet minder dan 6 voetbalelftallen 2 dames handbalteams (totaal 250 personen) naar Leerdam. Daar dit per boot plaatsvindt, vraagt het bestuur van onze vereniging om een tegemoetkoming in de kosten. In café Wels vond de eerste contactvergadering plaats van de D.V.B. onder leiding van de P.H. v.d. Hoek ter opstarting van de competitie. Ook de heer P.A. Piantoni werd aangeschreven, daar onze voorzitter in de afgelopen jaren naar Dordrecht was verhuisd.


Ook het bestuur van SVW hield een algemene jaarvergadering. Het aantal bestuursleden werd gehandhaafd op 9, te weten: voorzitter: P.A. Piantoni, Secretaris: A. den Uijl, penningsmeester: G. Groenenberg en de overige commissarissen J.G. de Jongh, H. den Adel, J. v.d. Kind, G. den Adel, C. van Gemert en A. v.d. Heyden. Vastgesteld werd een terreinschade van fl. 7.023,50 en besloten werd een driedaags feest te organiseren, compleet met feesttent en het toenmaals onoverwinnelijke Elinkwijk uit Utrecht. De uiteindelijke opbrengst van fl. 3.000,- hielp SVW in die dagen een heel eind op weg.


SVW vlak na de oorlog (juli 1945)

Bron: Nieuwsblad voor Gorinchem en omstreken

Het terrein van SVW is aardig toegetakeld. De schutting en de kleine tribune, waarop terecht penningmeester Groenenberg toch zo trots was, zijn verdwenen, maar SVW heeft het geluk gehad dank zij zorgen van genoemden penningmeester, dat kleedgebouw, doelpalen en consumptietent zijn blijven staan. De club van de Arkelse Dijk kon daardoor aan de slag gaan en diverse wedstrijden zijn reeds gespeeld. Onder leiding van de heer Bennis oefent men regelmatig en ook de junioren zijn weer aan de slag. In het SVW kamp is men gelukkig, dat zovele leden uit Duitsland zijn teruggekeerd en vol vertrouwen ziet men hier de toekomst tegemoet. Ja, er is zelfs een geheel SVW-elftal, bestaande uit spelers die in Duitsland hebben gewerkt en wie zou voor deze mensen een beter ‘Vader’ kunnen zijn dan Groenenberg. Zaterdag j.l. was het een koddig gezicht hem met zijn ‘zonen’ naar Sleeuwijk te zien vertrekken. Ook over de financiële medewerking heeft men niet te klagen en naar we vernemen heeft SVW met haar terrein in de toekomst grote plannen, welke reeds in voorbereiding zijn. We zien hier dus een vereniging, die zich instelt op de a.s. competitie.