Ze zijn er vrijwel altijd en noemen Mollenburg het “Kleine Wembley”. Piet van Bavel (49 jaar en 24 jaar lid) en Wout van der Zijden (57 jaar en 15 jaar lid) zijn dagelijks bij SVW te vinden. Samen met een hechte groep medewerkers onderhouden zij het riante sportcomplex.
“Wij zijn trots op ons werk. Vooral de clubs van buiten Gorinchem putten zich vaak uit in het maken van complimenten,” aldus Wout van der Zijden, die vijftien jaar geleden naar Gorinchem kwam en een jaar later al als terreincommissaris in het bestuur zat.
Piet van Bavel zat vroeger in de horeca, om precies te zijn in de Ruto. Toen de zoons Peter en Cees (nu Woudrichem) gingen voetballen besloot hij wat vaker SVW te bezoeken. Het werd uiteindelijk heel vaak. “Vroeger gaf ik er niet zo om, maar nu ben ik helemaal aan SVW verknocht. Je weet hoe dat gaat. Je doet eens wat en van lieverlee krijg je je handen vol. Maar het is dankbaar werk hoor.”
Tot de selecte groep stille werkers behoren ook mensen als Henk van Willigen, Willem Ducardus, Dick Pellikaan, Henk den Anker, Aart Kleppe, Bertus Kraayeveld en Gerrit Legemaate. “We hebben een geweldig en gezellig team. Hoeveel geld we besparen voor de club? Ik weet het niet. Het maakt ook niet uit, we doen dit voor SVW,” zegt Wout van der Zijden, die zijn voorhoofd fronst wanneer hij denkt aan het voornemen van politiek Den Haag om dit soort werk te gaan belasten. “Dat wordt de doodsteek voor heel veel verenigingen. Mensen zoals wij zijn dan genoodzaakt te stoppen.”
Erg blij
Het werkersduo leeft ook fel mee met het eerste elftal, dat kampioen werd. “Geweldig,” zegt Piet van Bavel. “Vooral ook omdat er nu toch behoorlijk wat jongens van SVW in het elftal staan. Persoonlijk vind ik Fred de Boon een kei, maar jongens als een Marcel de Vries, Gerard den Haan, Ton Rietveld, Marcel Kamsteeg en Gijs Dekker doen het goed. Daar ben ik blij mee.”
“We hebben natuurlijk ook een geweldige trainer,” vult Wout aan. “Dat zeg ik niet omdat we kampioen zijn geworden. Ik heb het steeds geroepen. We trekken vaak op met de spelers en dan merk je het ook. Ze hebben vertrouwen in Leen.”
“Weet je met wie we ook prima samenwerken? Met de gemeente en KNVB-consuls. Met Kilwinger, Sterk en Bloemers. De mensen klagen wel eens over een afkeuring en daar kan ik me soms behoorlijk kwaad over maken. Die mensen doen hun werk eerlijk, geloof me nu maar.” Zegt Piet, die drie jaar geleden een ernstige oogoperatie moest ondergaan en zijn eigenlijke werk moest neerleggen.
Traditie
Lichamelijk kan hij klussen als grasmaaien, ballen bijhouden, lijnen trekken etc. nog wel aan. En hij doet het met plezier. “Zoals de sfeer nu is gaan we nog vele jaren door. Toen de sfeer niet zo best was deden we het ook. We zijn teveel verbonden aan SVW. Natuurlijk zijn er weleens wat meningsverschillen, maar ook dat past bij deze club.”
“Noem het maar traditie.” Wout glundert bij het horen van de naam “Klein Wembley”. “Een paar jaar geleden waren hier Engelsen op bezoek in het kader van een internationaal jeugdtoernooi. Toen die mensen op Mollenburg aankwamen vielen de tanden bijna uit hun mond. Little Wembley, zei er één. Toen hebben we dat maar overgenomen.”
Belangrijke mensen dus deze werkers op de achtergrond. Dergelijke mensen zijn voor alle verenigingen onontbeerlijk. Vandaar dat Piet van Bavel en Wout van der Zijden bij SVW niet meer stuk kunnen, net als hun al eerder genoemde medewerkers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten