Medio 1977 verklaarde voorzitter Toon den Uyl van SVW reeds, dat hij in 1979 de hamer zou neerleggen. Een opvolger voor de man, die SVW 40 jaar als bestuurslid heeft gediend, waarvan 25 jaar als voorzitter, zou moeilijk te vinden zijn. Zeker, indien gezocht zou worden naar een man van het kaliber Toon den Uyl zelve. Uiteindelijk kwam de scheidende voorzitter zelf met een serieuze kandidaat. Theo Aalbers, 41 jaar, woonachtig in Leerdam en bedrijvig als directeur van de Gorcumse NMB-vestiging.
“Ze weten wel wie ze daar nemen, een kasstuk, een organisator en een stimulator. Voor een vereniging een man met goud in zijn handen”. Aldus luidde het commentaar van sportredacteur Van der Eyk van De Gelderlander, tevens bestuurslid van de eerste klasser Leones te Leeuwen, een geografisch lastig gelegen plaatsje in het Land van Maas en Waal.
Afdelingsclub
Aalbers startte zijn voetballoopbaan bij de afdelingsclub Wisch uit Terborg, de Achterhoek dus. Op 29-jarige leeftijd werd hij aangesteld als filiaalbeheerder der NMB te Beneden-Leeuwen. Hij bleef daar niet lang onopgemerkt. “Nee, je bent daar nieuwkomer en je raakt dus bekend om het feit dat je bij zo’n bank werkt. De mensen komen je om steun vragen. Ook in Beneden-Leeuwen deed men dat. Er was een stichting, De Hoge Zevend genaamd, welke werkte aan de realisatie van diverse recreatieve gelegenheden. Ik ben daar vanaf de beginne voorzitter geweest. Ook bezocht ik regelmatig het terrein van de v.v. Leones, een middenmoter in de eerste klas. Ik ben van huis uit en in hart en nieren voetballiefhebber en dus was de link Leones – Aalbers snel gelegd. Goed, ik heb een jaar rondgekeken en heb aan het eind van die periode het toenmalige bestuur een ‘blauwdruk’ van de vereniging kunnen voorleggen. Mijn mening was namelijk dat de organisatie aan verbetering toe was. Men kon kiezen, of meedraaien op bescheiden niveau of trachten een trede hoger te komen. Men koos voor het laatste”.
“Wij zijn bij de jeugd begonnen. Dat kon uiteraard pas na verloop van circa 3 jaar zijn vruchten gaan afwerpen. Leones degradeerde in die periode ook nog eens. Intussen was ik wedstrijdsecretaris en leider van het 2e elftal geworden. Helaas kreeg de toenmalige voorzitter in 1974 een hartinfarct en werd ik als vice-voorzitter aangewezen zijn plaats in te nemen. Tevens werd ik leider van het eerste elftal. Het vorig jaar is Leones dan definitief doorgestoten. Kampioen, promotie naar de eerste klas en momenteel ook in die eerste klas op kop. Dit seizoen dien ik als leider uit, is ook een belofte die ik aan de spelers heb moeten maken”.
Dhr. Van der Eyk: “Hij heeft Leones zo’n beetje gecorrigeerd. Wij hadden wel een breed kader dat echter op een verkeerde manier werkte. Aalbers is toen de man geweest, die de zaak wilde renoveren, om die term maar eens te gebruiken. Dat is niet altijd even gemakkelijk geweest. Zijn motto was dat de beste democratie een dictatuur was en daar heeft hij naar gehandeld. Daar moest men aan wennen. De mensen gingen pas vertrouwen in hem krijgen toen men bemerkte dat hij vrijwel altijd gelijk kreeg. Onder zijn leiding kon Beneden-Leeuwen in het bezit komen van een overdekt annex openluchtzwembad, een sporthal met ontspanningsruimte, een dorpshuis in zowel Beneden- als Boven-Leeuwen. Hij was bestuurslid van de tennisclub Lewabo, adviseuradministrateur der Winkeliersvereniging, secretaris der Gemeentelijke Welzijnsraad. Hij is zelfs nog twee keer Prins Carnaval geweest. Ik zou nog wel even door kunnen gaan. De man stimuleert zijn gehele omgeving. Zijn vertrek naar Gorinchem is voor onze gemeenschap een danig verlies geweest”.
Instelling
Het was, het zij reeds vermeld, Den Uyl zelf die een opvolger zocht. Als niemand anders weet Den Uyl, wat het betekent om voorzitter van een vereniging als SVW te zijn. De man van de “gouden greep” hierover: “Aalbers is in mijn ogen een man, die voor SVW van geweldige betekenis gaat worden, daarvan ben ik overtuigd. Hij is goudeerlijk, neemt geen blad voor de mond, kan en durft te bluffen maar toont boven alles een grandioze instelling, dat hij daarmee een ander inspireert. Zijn ideeën maken mij zelfs tien jaar jonger. Onmogelijk eigenlijk.”
Aalbers is al geruime tijd bezig om SVW te ontleden. Een nieuwe “blauwdruk” is in wording, een reorganisatie op Mollenburg lijkt een kwestie van tijd. “Ik kom hier niet de bink uithangen. De opzet is, dat ik daadwerkelijk bij ga dragen aan een beter, een sterker SVW, niet alleen prestatief, maar zeker ook recreatief. Ik heb sinds 1977 heel wat rondgekeken op de Gorinchemse voetbalvelden. GJS, Raptim, zeker ook Unitas, dat heel sterk mijn bewondering heeft afgedwongen en dus SVW. Dat SVW kan een grote toekomst voor zich hebben. Het karakter der vereniging is daarop ingesteld. Maar dan moet de organisatie wel perfect zijn of althans die perfectie benaderen. Daar werk ik aan. Iedereen moet in de juiste positie gemanoeuvreerd worden. Daar zijn waar hij voor de vereniging de meeste waarde heeft. Een wedstrijdsecretaris moet gaan ballen oppompen. Daar zijn anderen voor. De werkzaamheden dienen gecoördineerd te worden. Dat ontbreekt hier op veel punten. De jeugd bijvoorbeeld, zat danig in de problemen. Daar moet verbetering in komen. Eigen teelt is van levensbelang voor vrijwel iedere vereniging. SVW behoeft weinig vertrouwen te hebben in de jeugd zoals die op dit moment aanwezig is. Dat moet veranderen. Vanuit het bestuur ook meer begeleid worden. Alert reageren, niet als het te laat is. Zoals ik de zaken nu kan bekijken, moet het mogelijk zijn om SVW binnen 5 jaar rijp te maken voor de hoofdklasse. Let wel, rijp zijn. Speelt men op dat moment een leuke pot mee in de 1e klas dan ben ik ook redelijk tevreden. Bevinden we ons ergens in de 3e klas, dan kan men dat mij aanrekenen. Ik zou dan erg teleurgesteld zijn.”
Nogmaals Dhr. Van der Eyk: “Aalbers kan ontzettend moeilijk verliezen. Hij kan dan enorm tekeer gaan. Een scheidsrechter, een tegenstander, er blijft weinig tot niets van heel. Maar hij kan ook vergeten. Is veeleisend, dat zeker, maar ook toegeeflijk. Leones gaat binnenkort waarschijnlijk voor een tweede keer naar Spanje voor een trainingsweekend. Dat is voor een groot deel te danken aan Aalbers. Diezelfde mensen wijst hij er echter wel op dat een 1e en 2e elftal nimmer voor eigen plezier kunnen gaan lopen voetballen. Zij hebben verplichtingen ten opzichte van de gehele achterban. Gebeurt dat niet, komt men die verplichtingen niet na, dan kan hij niets en niemand ontziend tekeer gaan.”
Gezien het verleden van Aalbers lijkt de optelsom Aalbers, SVW, bedrijfsleven snel gemaakt. Hoe ziet hij het zogenaamde “semi-amateurisme” eigenlijk?
“Ik ben daar voorstander van. Ik ben een voorstander van prestatief werken. Die prestatie is inherent aan je organisatie en zo’n organisatie kost geld, veel geld. Dat moet er dus komen. Kosten die spelers maken om ten dienste van die vereniging die vereiste prestatie te leveren moet je vergoeden en daar moet je beslist niet krenterig in zijn. Ieder zijn evenredig deel. Een trainer mag veel geld kosten. Daar verwacht ik binnen een jaar ook geen wonderen van, maar blijft na drie jaar het succes nog uit, dan moet er ingegrepen worden. Niet doormodderen, omswitchen. Dan ben ik hard, moet dat ook zijn ten dienste van een vereniging. Neem een Unitas. Degraderen na een afschuwelijk jaar. Maar zie, waar andere verenigingen jaren voor nodig hebben wordt bij Unitas in 1 jaar gerealiseerd. Een totale opleving. Het 1e draait mee, maar ook het 2e en 3e. De jeugd geeft alle hoop voor een zonnige toekomst. Daar moeten wij ook naar toe. De schouders eronder, de blik op oneindig en samen naar die top toewerken. Daarvoor is het nodig, dat er een goede discipline heerst binnen de vereniging. Is nog niet helemaal het geval, maar daar zal snel verandering in moeten gaan komen.”
Onbegrijpelijk
SVW hakt nog wel eens in op de slechte verstandhouding, die er zou heersen tussen de pers en SVW, waarbij de schuld zou liggen bij de pers, terwijl SVW het nogal zwaar lijdend voorwerp zou zijn. De visie van Aalbers: “Onbegrijpelijk wat men hier flikt. Regelmatig wordt via de Mollneburg Koerier op een totaal zinloze manier bekritiseerd. Wat ik regelmatig lees is helemaal niet negatief voor SVW, een verslaggever moet signaleren dat een bepaalde ploeg slecht speelt, dat is hij verplicht ten opzichte van zijn lezerskring. Als SVW slecht heeft gespeeld vindt men botweg dat de pers eens wat meer moet letten op hoe mooi de velden er wel bijliggen en hoe voortreffelijk de koffie wel was. Onzin, als SVW slecht heeft gespeeld mag, nee moet die pers dat vermelden. Is ook normaal. Daar moet niet over gezeurd worden. Die pers is bij SVW een onderwerp waar veel over gediscussieerd wordt, ook over Unitas trouwens, zo van wij zijn de arbeidersclub en zij de elite. Wat een onzin toch. Nog even en we zitten met een enorm minderwaardigheidscomplex ten opzichte van Unitas.”
“Kijk, Unitas doet het meer dan goed. Daar kunnen we alleen maar een goed voorbeeld aan hebben. De pers tracht ook zijn best te doen. Als vereniging zijn er een aantal instanties waarmee je zo goed mogelijk moet trachten samen te werken. Dat zijn gemeente en provincie, KNVB, de pers en het bedrijfsleven. Ja, ook dat bedrijfsleven is daarbij zeer belangrijk. Het is immers lang niet ondenkbaar, dat juist dat bedrijfsleven binnen afzienbare tijd de drijfveer van de voetbalsport kan zijn. Mijn werkgever stuwt zijn mensen naar die verenigingen toe. Het stimuleert een groeiende populariteit van een bank bijvoorbeeld. Die verenigingen kosten alleen maar geld, maar het kan zeker rendement opleveren. Bedrijven zien dat ook al in dat kan de aanzet zijn voor de voetbalsport om zich financieel middels de steun van datzelfde bedrijfsleven in veiligheid te brengen.”
Goed voorbeeld
Den Uyl is een persoonlijkheid, een man ook die vooral binnen de kringen van SVW enorm populair is. Aalbers lijkt ook een persoonlijkheid. De verschillen?
“Ik ga trachten het anders te doen dan Den Uyl. Daarmee bedoel ik zeker niet te zeggen, dat hij het slecht heeft gedaan. Integendeel, als men later kan zeggen, dat ik het net zo goed als Den Uyl heb gedaan, ben ik zeer tevreden. Ik moet het wel anders gaan doen. Dat brengt de tegenwoordige tijd met zich mee. Je moet motiveren, dat komt niet meer vanzelf, zoals dat juist vroeger wel het geval was. Een voorbeeld van motivatie. Leones leek het vorig seizoen hard op weg om kampioen te gaan worden in die 2e klas. Ik ga rond de tafel zitten met een aantal jongens en vertel hen dus dat ik geen voorzitter kan blijven aangezien dat moeilijk te combineren viel met mijn werkzaamheden. Ik was en ben nog steeds leider van dat eerste elftal. Ik gaf dus te kennen, dat ik ook die functie aan het einde der competitie zou moeten neerleggen. Dan maar geen kampioen was de unanieme gedachtegang van die jongens. Uiteraard, dat streelde mij wel. Heb ik die jongens beloofd dat, mits zij kampioen worden, ik nog een jaar als leider zou aanblijven. Dat gebeurt nu dus en opnieuw staan we bovenaan. Dat is toch leuk. Dit jaar zijn we al een weekend naar Spanje geweest. Daarvoor moet je mogelijkheden aanboren. Is gebeurd. Was ook een prima stimulans. Binnenkort gaan we waarschijnlijk opnieuw, dit keer naar Barcelona. Het is tevens prima voor de sfeer. Dat zijn van die extra dingen, die het voor de spelers aantrekkelijk maken om hun uiterste best te doen. De toekomst van je vereniging, ik heb het reeds eerder gezegd, ligt ten grondslag aan een perfecte organisatie. Momenteel is die zeker niet prefect. Geen gevolg van het huidige beleid, wel een voldongen feit. En dan zo’n man als Den Uyl, zo iemand moest men in een gouden koets door Gorinchem rijden. Nee, het wordt anders, maar beter zal met zon voorganger toch moeilijk worden.”
Prestatie en recreatie. Zaken die maar zelden samen gaan. Toch moet dat mogelijk zijn!
“Jazeker, daar ben ik van overtuigd. Ga als bestuurslid, dus ook als voorzitter eens na afloop van een wedstrijd bij een 7e elftal in de kleedkamer zitten. Of bij een pupillenelftal. Daar hoor je de problemen en bovendien, dan kun je nog ingrijpen. Geef ook die mensen het gevoel dat ze belangrijk zijn voor SVW, streel hun ego eens, dat heeft iedereen wel eens nodig. Iemand die naar mij toe komt en zegt: “Bekijk jij het maar voorzitter ik kap er mooi mee”, krijgt mijn zegen, maar zeker geen smeekbede om toch alsjeblieft te blijven. Wil iemand met mij over een probleem praten, dan ben ik daartoe altijd bereid.”
Tot slot nog eenmaal Dhr. Van der Eyk: “Aalbers is slim ja. Eerlijk maar wel slim. Hij kreeg in Beneden-Leeuwen het toezicht over de terreinen. Dat was voor de gemeente dan ook een garantie, dat deze er aan het eind der competitie even zo florissant bij lagen als daarvoor. Ons hoofdveld was verlicht en wat zegt Aalbers, dat Leones ook de verenigingen uit de omtrek in de gelegenheid moet stellen om eens een lichtwedstrijd te komen spelen. Iedereen in alle staten natuurlijk. Rivaliteit. Maar goed, de zaak ging toch door. Zo kwamen vele goede voetballers in aanraking met een puike accommodatie, een verlicht terrein en de vereniging Leones. Dat heeft ons geen windeieren gelegd, u begrijpt dat.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten