Met gebogen hoofd liepen de spelers van SVW zondag van het veld. Niet eens de 3-8 nederlaag tegen Nieuwenhoorn drukte de stemming. Het besef kwam boven, ook bij het handjevol toeschouwers op het nostalgische sportpark Mollenburg, dat het voor de allerlaatste keer was dat een team van SVW op zondagmiddag een competitiewedstrijd speelde. Na de zomer blijft op zondag een aantal recreatieteams over, competitievoetbal wordt er dan alleen nog op zaterdag gespeeld.
In 1911 werd de roemruchte club opgericht. Vele avonturen en heroïsche prestaties volgen. Nog altijd spreken de stadsderby’s tegen Unitas, voor duizenden toeschouwers, zelfs op het niveau van de Hoofdklasse, tot de verbeelding. Foto’s in de bestuurskamer herinneren eraan, clubmensen koesteren de plakboeken op zolder. Maar het is verleden tijd. Het eerste ‘SVW zondag-team’ sloot die geschiedenis af met een degradatie vanuit de eerste klasse. De trainer en spelers zullen allemaal naar elders vertrekken.
Het lentezonnetje deed nog haar best boven sportpark Mollenburg. Maar een historische voetbalwedstrijd speelde zich af in een triest decor. Voor een handjevol ‘oude getrouwen’ op de nostalgische, houten tribune verloor een improvisatie-elftal van SVW, de allerlaatste ‘zondag 1’ met 3-8 van Nieuwenhoorn. Een historie van 94 jaar is zo goed als afgesloten.
Aan het einde van het seizoen schrijft het bestuur nog maar eens een extra ledenvergadering uit. ‘De leden mogen het zeggen’, zo weet voorzitter Gerard Groenenberg. ‘Dat wordt een belangrijke dag in onze clubhistorie. Dat we stoppen met een competitie-elftal op zondag, dat zit er wel in.’ Zonder spelers en zonder geld is er geen toekomst. ‘Het loont niet meer.’
SVW-zondag wil nu gepast afscheid nemen van de eerste klasse en niet eindigen als een walmend kaarsje gelijk de stadgenoten van Groot Alexander of Raptim. Wat resteert, is het koesteren van prachtige herinneringen en glorieuze momenten.
‘Het is een financieel verhaal. Alleen de club met de grote sponsoren kan overleven’, zo kijkt Groenenberg met een schuin oog naar Unitas. ‘Maar let op, zij beleven over een paar jaar dezelfde problemen als wij nu. Een voetbalclub hoort in een groeiwijk thuis, niet achteraf. Je vrijwilligers en kaderleden vergrijzen, de jeugd woont in Gorinchem-Oost.’
Toch weigert de preses de handdoek in de ring te werpen. ‘Er stonden Groenenbergen aan de basis van deze club, in 1911, dan is het mijn taak om het tot het laatst toe vol te houden. Op zondag blijven recreantenteams actief en sportief gooien we alles op de zaterdagafdeling. Dat zie je in de hele regio gebeuren. Hoeveel serieuze zondagclubs tellen we hier nog?’
Groenenberg krijgt binnenkort van de onlangs aangetreden penningmeester Jaap van der Heiden een analyse van wat er financieel nog kan. ‘Als ik er drie jaar geleden niet in gesprongen was, zou de zondagafdeling toen al ter ziele zijn gegaan. We hebben er nog veel energie in gestoken, zelfs nog de eerste klasse bereikt, maar andere zaken hebben de club daarna aan de rand van de afgrond gebracht. Geen schande, wel jammer, we gooien alles maar op een succesvolle zaterdagafdeling.’
Diaspora
Het huidige zondagelftal raakt sowieso in een diaspora. Zoals de kaarten er nu voor liggen, vertrekt iedereen. ‘Dat gebeurt overal. Bij Nieuwenhoorn gaan straks zeven spelers met hun trainer mee naar Spijkenisse. Clubliefde bestaat bijna niet meer. Maar wij gaan nog wel wat proberen’, zo houdt Groenenberg hoop.
Scheidend trainer Marco ter Braak verwacht anders. Hij neemt er drie (Vincent Goossens, Mohamed Belahcen en Lawrence Kuys) mee naar SC Reeland. Unitas heeft er tenminste vijf op het oog (Danny van Rossum, Hassan Inanli, Michael van Arkel, Marc Damen en Raymond de Haan).
Clubdiamant Richard Smaal vertrekt naar het ambitieuze FC Lienden. Bij de Betuwse club wacht hem Hans Kraay jr. als trainer en is oud-prof Peter Hofstede straks het maatje in de spits. Smaal, tegen Nieuwenhoorn goed voor een echte hattrick, kijkt er naar uit. ‘Zij wilden me echt graag hebben. De interesse van Unitas was ook aantrekkelijk, maar Lienden deed enorm haar best. Dat streelt. Ik had graag op een andere manier afscheid genomen bij SVW. Ik heb hier vijf mooie jaren gehad, maar de club is nu echt op. De publieke belangstelling neemt zienderogen af en ook de selectie valt uit elkaar. Sneu dat het zo eindigt.’
Het slotakkoord van een lange, veelbesproken clubhistorie kan in ieder geval de spelers niet inspireren. Getroffen door vele afzeggingen moest trainer Ter Braak flink puzzelen. Zo werd reserve-keeper Raymond de Haan als diepste spits ingezet. Edwin Willemsen werd bij het verjaardagsfeestje van zijn zoon weggeroepen om het doel te verdedigen. Achteraf zal hij spijt hebben gehad. De eerste bal op doel wist hij nog te keren, maar daarna was er geen houden meer aan. De spitsen van Nieuwenhoorn mochten onbelemmerd hun gang gaan en deden dat dan ook. Met zeven doelpunten in een half uur warmden zij zich op voor de nacompetitie.
Richard Smaal toonde voor de allerlaatste keer op Mollenburg zijn klasse met drie puntgave treffers. Vooral de tweede, met een slalom langs vier verdedigers en de keeper, was van een hoog Zlatan-gehalte. Misschien wel het mooiste doelpunt ooit gemaakt in die 94 jaren.
Verwaarloosd
Marco ter Braak zag het verval binnen een seizoen toeslaan. ‘De club is zo bezig met bestuurszaken dat het eerste zondagelftal volkomen verwaarloosd is. Dat zal bij de zaterdagtak niet anders zijn. Voor de echte clubmensen, de vrijwilligers en de trouwe supporters, zal dit een emotionele dag geweest zijn.’
De allerlaatste competitiewedstrijd op zondagmiddag is voor Dirk Slob geen reden om te treuren. De 49-jarige ‘vice-voorzitter’, de verstandelijk gehandicapte supporter bezoekt alle uit- en thuiswedstrijden met die badge op zijn jas, houdt altijd een goed humeur. ‘Dat komt omdat ik vanmorgen in de kerk was, bij het Leger des Heils.’ Nauwgezet volgt hij de verrichtingen van zijn helden. Van alle wedstrijden maakt hij eigen verslagen, die thuis worden opgeslagen.
Dat Slob voortaan alleen op zaterdag naar het voetballen hoeft, is bij hem nog niet helemaal doorgedrongen. Hij wil het niet geloven. ‘Dan moet ik thuis zitten. Een beetje computeren of zo. Ik kan wel Feyenoord kijken op tv, maar SVW vind ik belangrijker.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten