Unitas en SVW zullen in hun bestaan zelden een
belangrijkere wedstrijd hebben gespeeld, als zaterdagavond het geval is
geweest. Beide Gorcumse eersteklassers streden voor het behoud van het
eersteklasserschap. Unitas had aan één punt voldoende om zich als eersteklasser
te handhaven. Het werd een gelijkspel (1-1) en het is te begrijpen, dat de
vreugde bij de roodbroeken na afloop zeer groot was. De verwachtingen voor
Unitas waren niet hoog gespannen. Immers, aanvoerder Bats stond op de
ziekenlijst en juist deze speler was in een dergelijke ontmoeting niet te
missen. Unitas moest hierdoor ook van tactiek veranderen. Het was goed gezien
om het systeem van 4-4-2 te spelen, zodat het middenveld niet onderbezet was.
Men heeft kunnen bereiken wat men op het oog had, namelijk een gelijkspel, het
spel was hierop geheel gebaseerd. SVW moet over het resultaat enigszins
ontevreden zijn geweest. De kansen voor een overwinning stonden over het
algemeen gunstig, maar de SVW-spelers hadden teveel met de zenuwen te kampen.
De spanning van een zo groot publiek (bijna 4000 toeschouwers) en het belang
van de uitslag speelden parten. Hieraan moet het ons inziens ook geweten worden
dat A. Hommerson tweemaal fout was en Duizer zich niet kon beheersen toen tegen
hem een vrije schop werd gegeven en hij de bal opzettelijk wegtrapte. Beide
spelers werden op de bon geplaatst door scheidsrechter J.L. Bax. Deze
scheidsrechter maakte het zichzelf moeilijk. Hij floot veel te veel bij
gevallen waarbij feitelijk niets aan de hand was. Unitas had er het meest
hinder van. SVW behoeft nog niet te wanhopen, als het van VFC wint is ook zij
voor de eerste klasse behouden.
Bij Unitas was de verdediging uitstekend. De
Boon verving Bats op uitstekend wijze, ook Sterrenburg verdient een pluim voor
zijn keurige ingrijpen. De voorhoede draaide moeilijk, het wilde ook niet
altijd lopen. Viveen en Brik werkten bijzonder hard. Het gehele Unitas-elftal
werkte overigens dat het een lust was en het gaf SVW maar weinig kans om haar
spel te ontplooien. Dit heeft de gasten blijkbaar ook verrast. SVW had
uitblinkers in doelman Kramer, De Vries en Braham. De voorhoede was matig. A.
Hommerson viel ook nu weer bitter tegen en hij blijkt niet in het systeem van
SVW te passen. Het is individueel een uitstekende voetballer, maar voor het
teamwork deugt hij niet.
Wat het voetbal betreft kunnen we feitelijk kort
zijn. Het was niet groots, SVW speelde over het algemeen iets beter, maar
Unitas was veel gevaarlijker.
SVW won de toss en Unitas trapte af. Reeds
spoedig verhuisde Gruiters naar het midden, zodat de aanval van SVW er niet zo
gemakkelijk door kon komen. Beide partijen begonnen eerst aan
verkenningstochten. Viveen probeerde bij een Unitas-aanval de bal te pikken,
maar Kramer was hem voor. Duizer was door de viermansvoorhoede van de thuisclub
van de wijs gebracht, het spel ging ook niet door het midden, maar het werd
naar buiten gedirigeerd. Scheidsrechter Bax strafte teveel. Opvallend
gevaarlijk waren de out-ballen van De Boon. Doelman Den Adel kreeg het eerste
werk van Van ’t Hoff, wat geen problemen inhield. Brik werkte zich erdoor,
Duizer hield hem stevig af, de aanhang van Unitas brulde om een strafschop,
welke door de arbiter werd weggewuifd. Het spel had weinig inhoud. A. Hommerson
mocht tweemaal een vrije schop nemen, die niets opleverde.
Unitas nam
de leiding
Na 17 minuten ging het gebeuren. Valk en Brik
werkten zich door de verdediging heen, de laatste gaf een voorzet op maat naar
Viveen, deze omspeelde V.d. Heuvel en met een waarlijk prachtig schot liet hij
Kramer tevergeefs grijpen (1-0). Even later zou Valk bijna het tweede doelpunt
ter wereld brengen, maar Sterrenburg kon redding brengen. De SVW-aanvallen
werden iets talrijker, De Boon en Wildschut zorgden ervoor dat A. Hommerson
niet gevaarlijk kon worden. Door een misser van Den Dool kwam C. Hommerson in
een mooie schietpositie, Den Adel stompte de bal weg en de kans was verkeken.
Brik en Viveen waren overal en vormden voor Duizer c.s. een gevaar. Bij SVW
onderscheidde zich Braham, zijn hoge ballen waren gevaarlijk voor Sterrenbrug,
die zich er telkens prachtig doorheen sloeg. Het bleef bij het draaien 1-0.
De tweede
helft
SVW verzuimde de tweede helft in te zetten met
een fel offensief. De Boon liet zich niet verleiden om naar voren te komen.
Nadat Van Linstee de bal had over gekopt, rees iedereen overeind om te zien hoe
Viveen de bal achter Kramer zou plaatsen, de doelman bracht redding. Den Adel
onderscheidde zich tweemaal. Weer zou de thuisclub een unieke kans krijgen om
de stand op 2-0 te brengen, het was weer Kramer die redde. Brik was er op uit
om de bal met een wippertje in het doel te plaatsen, wat niet lukte. SVW kreeg
een veldmeerderheid, A. Hommerson speelde op het middenveld in teruggetrokken
positie. De tegenstand van Kroon was hem blijkbaar niet naar de zin en
plotseling gaf de SVW-er de Unitasser een klap op zijn kaak. De scheidsrechter
oordeelde dat hij mocht verder spelen. Het werd er in het veld niet beter op.
Duizer veroorzaakte een vrije schop, waarmee hij niet akkoord kon gaan. Hij
trapte opzettelijk de val ver weg en kreeg hiervoor een officiële waarschuwing,
wat voor deze overigens toch sportieve speler te zwaar gestraft was. Bij SVW
onderscheidde De Vries zich enige malen en terecht kreeg hij van het
tribune-publiek hiervoor een open doekje.
Het werd
1-1
Het werd onverwachts 1-1 toen Romijn vrij voor
Den Adel kwam te staan, het was voor de blonde midvoor een klein kunstje om de
bal achter Den Adel te plaatsen. SVW voelde een kans, Unitas werd geheel in de
verdediging gedrukt. A. Hommerson beging tegen Valk zijn tweede overtreding,
hij mocht er nog in blijven. Het optreden van deze SVW-speler maakte bij de
toeschouwers geen prettige indruk. Indien Hommerson zich meer had
geconcentreerd op de bal, zou het voor Unitas veel gevaarlijker zijn geworden.
De gasten zonden zelfs Duizer naar voren. Zou Unitas het halen? Viveen was mee
naar achter gegaan en dit was een juist inzicht. Unitas kreeg het toch niet
moeilijk en nam weinig risico. Iedereen lette op scheidsrechter Bax toen hij
telkens zijn horloge raadpleegde. Voorzitter Roza werd meer en meer nerveus, al
wat Unitas was hield zich met de tijd bezig. Eindelijk was het zover dat het
laatste fluitsignaal werd gegeven.
De uitslag 1-1 betekende dat Unitas binnen was.
SVW is nog niet verloren en krijgt een prachtige kans om zich door een
overwinning op VFC ook veilig te stellen. Door de luidsprekers werd tevoren
bekend gemaakt, dat niemand zich na afloop op het terrein mocht begeven. Een
zeer wijs inzicht, waardoor mogelijk veel werd voorkomen. Dat men in kringen
van Unitas zeer geladen was op A. Hommerson is begrijpelijk. Het was prettig
dat diverse SVW-spelers hun tegenstanders gelukwensten en vooral doelman en
aanvoerder Kramer was met zijn geste tegenover zijn collega Den Adel zeer
sympathiek. De strijd is dus gestreden. Het is voor Gorcum natuurlijk van groot
belang dat reeds één eersteklasser zich heeft weten te handhaven. We hopen dit
ook volgende week over SVW te kunnen schrijven. Het zou voor Gorcum een dubbel
feest betekenen. (en dat werd het, want
ook SVW handhaafde zich door een 6-1 zege op VFC, red.)
We hopen echter dat we in het vervolg van dit
soort beslissingswedstrijden bespaard blijven. Voor spelers en supporters is
het een zenuwslopend gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten