De Gorcumese derby heeft, zoals te verwachten
was, wederom geen spel op hoog niveau geboden. De zenuwen speelden de spelers
parten en dit deed veel afbreuk aan het spel. Wat de toeschouwers echter wel in
voldoende mate kregen, was spanning. De naar schatting 4000 toeschouwers kwamen
zodoende toch volledig aan hun trekken. Beide partijen hebben sportief
gestreden. De stemming in en buiten het veld was goed en met op de achtergrond
de voorlaatste derby is dit zeker een belangrijk winstpunt. SVW verdiende de
zege ten volle. Vriend en vijand zal het daarover eens zijn. De Mollenburgers
waren technisch beter en vooral in de tweede helft waren zij niet van het
Unitas-doel weg te slaan.
Gevaarlijke
uitvallen
Unitas moest zich toen beperken tot enige
uitvallen, die overigens beslist niet ongevaarlijk waren. De snelle Viveen en
ook Jan de Boon stelden de SVW-defensie nogal eens voor problemen. SVW
linksachter W. de Boon wist zijn naamgenoot echter steeds tijdig een halt toe
te roepen.
De grote man bij SVW was echter Joop van
Linstee. Zowel verdedigend als aanvallend speelde hij een uitstekende partij.
Ook de Unitassers C. de Boon en Biemans kwamen tot goed spel. Het gemis van
doelman Den Adel deed zich bij Unitas geducht voelen. De huidige doelman Spies
verrichtte wel enkele goede saves, doch in het algemeen kon zijn optreden toch
geen bevrediging schenken. Dit kwam de rust in de verdediging natuurlijk niet
ten goede.
Dit alles doet echter niets af aan het feit dat
SVW de zege ten volle verdiende. De voorhoede was voortdurend gevaarlijk en
vooral Van ’t Hoff trad op de voorgrond. Het derde doelpunt, dat van zijn voet
kwam, was een juweel.
De
wedstrijd
Na de aftrap, door de heer G. Groenenberg
verricht, nam Unitas het initiatief. De SVW-verdediging trad weifelend op. Na
ongeveer 5 minuten loste Henke een verraderlijk schot, dat door Vink prachtig
werd gestopt. Na enkele aanvallen over en weer nam de thuisclub na 15 minuten
de leiding. Hommerson plaatste de bal naar Van ’t Hoff, die goed doorzette en
Spies geen kans gaf (1-0).
SVW ging door en nauwelijks drie minuten later
was het 2-0. Fred van Linstee plaatste de bal uit een vrije trap strak voor het
doel. De gehele Unitas-defensie stak geen been of hoofd uit en de toestormende
De Kuiper kopte langs de verbaasde Spies (2-0). Unitas legde nu vanzelfsprekend
het accent op de aanval. Doelman Vink stak echter in uitstekende vorm en
voorlopig bleef hij de toestand meester.
Unitas bleef druk uitoefenen en na een half uur
smaakte Viveen het genoegen de achterstand tot 2-1 te reduceren. Van zeker 25 meter afstand joeg hij de bal keihard en onhoudbaar
langs Vink. Een prachtig doelpunt. Onmiddellijk hierna was het bijna gelijk.
Duizer maakte een fout. Jan de Boon kwam in vrije schietpositie, doch zocht het
doel iets te hoog. Even later zagen wij een kopbal van dezelfde speler, die
Vink tot een uiterste krachtsinspanning dwong.
De laatste 10 minuten voor rust waren weer
volledig voor SVW. Joop van Linstee kogelde van grote afstand tegen de
onderkant van de lat. Het was voor Unitas uitstel van executie. Kort voor rust
stormde Van ’t Hoff het strafschopgebied binnen en scoorde onhoudbaar (3-1).
Luttele ogenblikken was het opnieuw raak, doch nu stond Hommerson in
buitenspelpositie. De goed leidende scheidsrechter Van Voort annuleerde dit
doelpunt terecht.
 |
|
Het lijkt
een doelpunt, doch het was een terugspringende bal die tegen de paal was
geschoten door SVW
|
Ruststand
3-1
Na de hervatting was het al spoedig 3-2. Een
serie grove fouten in de SVW-verdediging stelde Viveen in staat de achterstand
wederom te verkleinen. De gebroeders Van Linstee, die op het middenveld veel
werk verzetten, gingen nu het spel verplaatsen. We noteerden schoten van Fred
van Linstee en van Van ’t Hoff, die Spies echter niet voor problemen stelden.
Even later wist deze doelman door tijdig
uitlopen Van ’t Hoff een goede kans te ontnemen. Hommerson brak tweemaal door,
doch evenzovele malen werd hij door Dijkman afgestopt, zij het dan ten koste
van vrije schoppen. Stopper De Boon van Unitas en ook linkshalf Biemans
groeiden in deze periode naar een goede vorm.
Bij één der Unitas uitvallen beleefde de SVW
aanhang een zeer benauwd moment. Bij een scrimmage werd de bal verscheidene
malen ingeschoten, doch uiteindelijk wist W. de Boon de bal van de doellijn te
trappen, toen doelman Vink reeds geslagen was.
SVW trok onmiddellijk weer ten aanval. Van ’t
Hoff miste een kans in moeilijke positie en Fred van Linstee beproefde het
houtwerk. De van de paal terugspringende bal kwam voor de voeten van Pellikaan,
die met een listig tikje scoorde (4-2).
Door dit doelpunt was de overwinning voor SVW
een feit. In de resterende vijf minuten slaagde Unitas, met stopper De Boon nu
in de voorhoede, er niet meer in iets van de achterstand goed te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten