Evenals het vorige seizoen is de plaatselijke
ontmoeting tussen Unitas en SVW aan de Toekomst geëindigd in een gelijkspel:
2-2. Ook nu hebben de Arkelsedijkbewoners het dichtst bij de zege gestaan. Zij
lieten in de eerste plaats een 2-0 voorsprong uit handen spelen en bovendien
hadden zij pech dat enige malen de bal tegen het houtwerk belandde. Het belang
van de uitslag heeft de spelers parten gespeeld en dit is één der oorzaken, dat
het geen fraaie wedstrijd werd. Bij beide ploegen waren de verdedigingen de
beste delen. Vooral de defensie van Unitas heeft knap gespeeld, waarbij niet
uit het oog moet worden verloren, dat zij er rekening mee moesten houden, dat
doelman Den Adel nog niet de vorm van het vorig jaar bereikte en zeer nerveus
onder de lat stond. Het is maar goed geweest dat Vrouwe Fortuna hem goed gezind
was. Van Os speelde als stopper een zeer goede partij en redde veel. Ook de
achterspelers, die onzeker startten, kwamen er geleidelijk beter in. De
kanthalfs Bats en Viveen waren ouderwets op dreef, speciaal de eerste, die in
de eerste helft bijzonder veel werk moest verrichten. Zij durfden zich niet
zoveel naar voren te wagen en dit is van de aanvoerder zeer tactisch gezien
geweest. De voorhoede was nog niet wat je noemt, Kuipers werkte voor drie en
ook Van Ligten heeft gedaan wat in zijn vermogen lag. Schaefer moet de kans
gegeven worden om zich in te spelen, momenteel heeft Unitas geen betere
middenvoor. Bronkhorst scoorde een fraai doelpunt, maar was te weinig
beweeglijk. Linksbuiten V.d. Berg zal nog veel moeten leren om als linksbuiten
in het eerste elftal mee te kunnen.
Bij SVW had de verdediging het niet zo moeilijk
als die van de roodbroeken. Kramer en de gebroeders De Boon vormden een hecht
trio. Duizer is trager dan hij ooit is geweest. De kanshalfs V.d. Heuvel en J.
Viveen waren niet zoals wij dit gewend zijn. In de voorhoede viel het goede
spel van een Van ’t Hoff te loven. Hommerson heeft een dreun van een doelpunt
gescoord, maar hiermede is al het goede van hem gezegd. Het valt op, dat hij
het tempo niet kan bijhouden, hij verzuimt als middenvoor het spel te verdelen
en het komt ons voor, dat met Romijn de aanvallen door het open spel veel
gevaarlijker zijn. Vlasblom was naast Van ’t Hoff het beste van het vijftal. De
buitenspelers kregen te weinig werk om in hun spel te komen. P. Braham en Van
Linstee werden bijna niet in het spel betrokken.
Het lijkt
dat Den Adel de gloeiende kogel van Hommerson nog zal houden, maar de bal
verdween in het net
|
Mag de strijd dan niet mooi geweest zijn, de
4000 bezoekers hebben toch een ontmoeting gezien, die bijzonder spannend was en
waarin vier fraaie doelpunten werden gescoord. Scheidsrechter Du Pré meende in
de vrij harde wedstrijd (te) veel zijn fluit te moeten laten horen en het is
dan meestal dat er beslissingen worden genomen, die niet altijd juist waren.
Ook nu liet J. Viveen zich weer even gaan en dit was toch niet nodig, zo ‘heet’
ging het er toch niet uit. Het is jammer dat deze knaap zich zo slecht kan
beheersen, want voetbalkwaliteiten schuilen in hem voldoende.
In de eerste helft heeft SVW het meest
gedomineerd. Den Adel kreeg het direct moeilijk en het was een geluk, dat Van ’t
Hoff er geen doelpunt van maakte. Unitas kon voor nog weinig uitrichten, het
was te onsamenhangend en er zat geen tempo in. Schaefer waagde na een pass van
Kuipers een schot, dat over ging. Van ’t Hoff schoot aan de andere kant over.
Toen Van Linstee de bal vrij kreeg, schoot hij fraai op doel, Den Adel was
reeds geslagen, maar het houtwerk bracht redding. Vlasblom stond er goed voor
om te scoren, maar Wildschut belette hem dit. Den Adel raakte de bal opnieuw
niet goed, het liep weer goed af. Indien de Unitas-aanval er tussen uit trok,
liep zij in de buitenspelval. De zwoegende Bats mocht een vrije schop nemen,
die door A. de Boon werd gekeerd. Kramer bofte vervolgens toen Kuipers doorliep
en hij tegen hem aan schoot. Schaefer waagde nog een soloren, waarbij hij
verzuimde de bal op het juiste moment af te geven.
Den Adel bleef onzeker werken, eindelijk loste
Hommerson het eerste schot, dat de Unitas-doelman stopte. Een moeilijke periode
btak voor de thuisclub aan, toen enige malen de bal in de omgeving van Den Adel
zweefde, er was echter nog steeds een been dat redding bracht. Toen Unitas zich
hieruit los werkte, dook V.d. Berg voor Kramer op, die er een hoekschop van
maakte. Ook Schaefer waagde een poging, die mislukte. SVW behield enig
overwicht, wat in de eerste helft in de hoekschoppenverhouding tot uitdrukking
werd gebracht: zes voor SVW en één voor Unitas. Tien minuten voor de rust nam
SVW de leiding, de bal werd naar voren gespeeld, Bats kon er niet bij, Van Os
greep niet snel genoeg in, Van ’t Hoff maakte zich vrij, hij richtte het ook op
Den Adel om een lage schuiver af te vuren, die voor de Unitas-doelman te
machtig was. Het leek ons dat de Unitas-doelman te laat reageerde en dit werd
hem noodlottig. De Unitas-voorhoede ondernam nu meer aanvallen, die te zwak van
opzet en zonder inhoud waren.
De tweede helft begon sensationeel. Over rechts
trok Vlasblom er tussenuit, de bal kwam tegen de staander aan, maar kwam in de
richting van de geheel vrijstaande Hommerson, die zijn kans schoon zag, hij
loste een gloeiende kogel, men zag de bal bijna niet gaan en het leer dook via
onderkant lat in het net. Grote vreugde bij SVW-spelers en –supporters. Het zag er naar uit, dat Unitas de nederlaag
niet meer kon ontlopen, de voorhoede was immers geheel niet gevaarlijk geweest.
Maar na vijf minuten kwam de ommekeer. Van Os speelde de bal door naar Valk,
die Bronkhorst vrij zag staan, er volgde een pass, Bronkhorst zag zijn kans
schoon en Kramer kon er niets aan doen (1-2).
De partijen waren nu meer aan elkaar gewaagd,
later zou dit uit de hoekschoppenverhouding weer blijken: vijf tegen vijf.
Kuipers en Van ’t Hoff zagen hun pogingen niet beloond. Bats bood V.d. Berg een
kans, die hij miste. Unitas werd iets gevaarlijker. Kuipers zat overal en na
een kwartier kon al wat Unitas was juichen. Van den Berg had nu eens goede
momenten, hij zigzagde met Kuipers langs V.d. Heuvel en K. de Boon, Kuipers
voelde zijn kans een schoot schitterend in (2-2).
De thuisclub ging even door en Kramer
onderscheidde zich bij een schot van Bats. SVW wist zich uit de greep los te
werken. Van ’t Hoff, ons inziens in buitenspelpositie, waagde een kopbal, die
weer tegen de lat belandde. Van Os moest tweemaal een hoekschop weggeven om een
doelpunt te voorkomen. Unitas kreeg het weer moeilijker. Toen Bats de bal niet
kon wegwerken, kreeg Linstee een kans, de bal vloog tegen de paal. Hommerson,
die weinig werk verrichtte, schoot een vrije schop nog over. Bats waagde
opnieuw een poging, maar opnieuw bracht Kramer redding. Met 2-2 kwam het einde
van deze derde derby sedert SVW zijn entree in de eerste klasse heeft gemaakt.
Ongetwijfeld kreeg SVW iets minder dan het
verdiende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten