zondag 9 oktober 2011

De Gorcumse Derby: SVW stond in de derby tegen Unitas het dichtst bij de zege (september 1960)


Evenals het vorige seizoen is de plaatselijke ontmoeting tussen Unitas en SVW aan de Toekomst geëindigd in een gelijkspel: 2-2. Ook nu hebben de Arkelsedijkbewoners het dichtst bij de zege gestaan. Zij lieten in de eerste plaats een 2-0 voorsprong uit handen spelen en bovendien hadden zij pech dat enige malen de bal tegen het houtwerk belandde. Het belang van de uitslag heeft de spelers parten gespeeld en dit is één der oorzaken, dat het geen fraaie wedstrijd werd. Bij beide ploegen waren de verdedigingen de beste delen. Vooral de defensie van Unitas heeft knap gespeeld, waarbij niet uit het oog moet worden verloren, dat zij er rekening mee moesten houden, dat doelman Den Adel nog niet de vorm van het vorig jaar bereikte en zeer nerveus onder de lat stond. Het is maar goed geweest dat Vrouwe Fortuna hem goed gezind was. Van Os speelde als stopper een zeer goede partij en redde veel. Ook de achterspelers, die onzeker startten, kwamen er geleidelijk beter in. De kanthalfs Bats en Viveen waren ouderwets op dreef, speciaal de eerste, die in de eerste helft bijzonder veel werk moest verrichten. Zij durfden zich niet zoveel naar voren te wagen en dit is van de aanvoerder zeer tactisch gezien geweest. De voorhoede was nog niet wat je noemt, Kuipers werkte voor drie en ook Van Ligten heeft gedaan wat in zijn vermogen lag. Schaefer moet de kans gegeven worden om zich in te spelen, momenteel heeft Unitas geen betere middenvoor. Bronkhorst scoorde een fraai doelpunt, maar was te weinig beweeglijk. Linksbuiten V.d. Berg zal nog veel moeten leren om als linksbuiten in het eerste elftal mee te kunnen.
Bij SVW had de verdediging het niet zo moeilijk als die van de roodbroeken. Kramer en de gebroeders De Boon vormden een hecht trio. Duizer is trager dan hij ooit is geweest. De kanshalfs V.d. Heuvel en J. Viveen waren niet zoals wij dit gewend zijn. In de voorhoede viel het goede spel van een Van ’t Hoff te loven. Hommerson heeft een dreun van een doelpunt gescoord, maar hiermede is al het goede van hem gezegd. Het valt op, dat hij het tempo niet kan bijhouden, hij verzuimt als middenvoor het spel te verdelen en het komt ons voor, dat met Romijn de aanvallen door het open spel veel gevaarlijker zijn. Vlasblom was naast Van ’t Hoff het beste van het vijftal. De buitenspelers kregen te weinig werk om in hun spel te komen. P. Braham en Van Linstee werden bijna niet in het spel betrokken.


Het lijkt dat Den Adel de gloeiende kogel van Hommerson nog zal houden, maar de bal verdween in het net


Mag de strijd dan niet mooi geweest zijn, de 4000 bezoekers hebben toch een ontmoeting gezien, die bijzonder spannend was en waarin vier fraaie doelpunten werden gescoord. Scheidsrechter Du Pré meende in de vrij harde wedstrijd (te) veel zijn fluit te moeten laten horen en het is dan meestal dat er beslissingen worden genomen, die niet altijd juist waren. Ook nu liet J. Viveen zich weer even gaan en dit was toch niet nodig, zo ‘heet’ ging het er toch niet uit. Het is jammer dat deze knaap zich zo slecht kan beheersen, want voetbalkwaliteiten schuilen in hem voldoende.
In de eerste helft heeft SVW het meest gedomineerd. Den Adel kreeg het direct moeilijk en het was een geluk, dat Van ’t Hoff er geen doelpunt van maakte. Unitas kon voor nog weinig uitrichten, het was te onsamenhangend en er zat geen tempo in. Schaefer waagde na een pass van Kuipers een schot, dat over ging. Van ’t Hoff schoot aan de andere kant over. Toen Van Linstee de bal vrij kreeg, schoot hij fraai op doel, Den Adel was reeds geslagen, maar het houtwerk bracht redding. Vlasblom stond er goed voor om te scoren, maar Wildschut belette hem dit. Den Adel raakte de bal opnieuw niet goed, het liep weer goed af. Indien de Unitas-aanval er tussen uit trok, liep zij in de buitenspelval. De zwoegende Bats mocht een vrije schop nemen, die door A. de Boon werd gekeerd. Kramer bofte vervolgens toen Kuipers doorliep en hij tegen hem aan schoot. Schaefer waagde nog een soloren, waarbij hij verzuimde de bal op het juiste moment af te geven.
Den Adel bleef onzeker werken, eindelijk loste Hommerson het eerste schot, dat de Unitas-doelman stopte. Een moeilijke periode btak voor de thuisclub aan, toen enige malen de bal in de omgeving van Den Adel zweefde, er was echter nog steeds een been dat redding bracht. Toen Unitas zich hieruit los werkte, dook V.d. Berg voor Kramer op, die er een hoekschop van maakte. Ook Schaefer waagde een poging, die mislukte. SVW behield enig overwicht, wat in de eerste helft in de hoekschoppenverhouding tot uitdrukking werd gebracht: zes voor SVW en één voor Unitas. Tien minuten voor de rust nam SVW de leiding, de bal werd naar voren gespeeld, Bats kon er niet bij, Van Os greep niet snel genoeg in, Van ’t Hoff maakte zich vrij, hij richtte het ook op Den Adel om een lage schuiver af te vuren, die voor de Unitas-doelman te machtig was. Het leek ons dat de Unitas-doelman te laat reageerde en dit werd hem noodlottig. De Unitas-voorhoede ondernam nu meer aanvallen, die te zwak van opzet en zonder inhoud waren.
De tweede helft begon sensationeel. Over rechts trok Vlasblom er tussenuit, de bal kwam tegen de staander aan, maar kwam in de richting van de geheel vrijstaande Hommerson, die zijn kans schoon zag, hij loste een gloeiende kogel, men zag de bal bijna niet gaan en het leer dook via onderkant lat in het net. Grote vreugde bij SVW-spelers en –supporters.  Het zag er naar uit, dat Unitas de nederlaag niet meer kon ontlopen, de voorhoede was immers geheel niet gevaarlijk geweest. Maar na vijf minuten kwam de ommekeer. Van Os speelde de bal door naar Valk, die Bronkhorst vrij zag staan, er volgde een pass, Bronkhorst zag zijn kans schoon en Kramer kon er niets aan doen (1-2).
De partijen waren nu meer aan elkaar gewaagd, later zou dit uit de hoekschoppenverhouding weer blijken: vijf tegen vijf. Kuipers en Van ’t Hoff zagen hun pogingen niet beloond. Bats bood V.d. Berg een kans, die hij miste. Unitas werd iets gevaarlijker. Kuipers zat overal en na een kwartier kon al wat Unitas was juichen. Van den Berg had nu eens goede momenten, hij zigzagde met Kuipers langs V.d. Heuvel en K. de Boon, Kuipers voelde zijn kans een schoot schitterend in (2-2).
De thuisclub ging even door en Kramer onderscheidde zich bij een schot van Bats. SVW wist zich uit de greep los te werken. Van ’t Hoff, ons inziens in buitenspelpositie, waagde een kopbal, die weer tegen de lat belandde. Van Os moest tweemaal een hoekschop weggeven om een doelpunt te voorkomen. Unitas kreeg het weer moeilijker. Toen Bats de bal niet kon wegwerken, kreeg Linstee een kans, de bal vloog tegen de paal. Hommerson, die weinig werk verrichtte, schoot een vrije schop nog over. Bats waagde opnieuw een poging, maar opnieuw bracht Kramer redding. Met 2-2 kwam het einde van deze derde derby sedert SVW zijn entree in de eerste klasse heeft gemaakt.
Ongetwijfeld kreeg SVW iets minder dan het verdiende.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten