De grote strijd tussen SVW en Unitas is weer
achter de rug.
Er waren op tweede Paasdag naar schatting 4000
toeschouwers naar de Arkelsedijk getogen om te kijken naar deze derby. Nu lenen
deze ontmoeting zich niet voor goed voetbal, de zenuwen spreken een woordje
mee. De spanning heeft echter veel vergoed en van de regen die in de tweede
helft neerviel werd niet veel bemerkt. Er zijn helaas geen doelpunten gescoord
en dit is voor het publiek vervelend. Men ziet nu eenmaal bij het voetbal
gaarne doelpunten. Gelijkspel dus, een resultaat dat ook aan de Toekomst werd
bereikt.
Unitas heeft in deze derby, die vrij stevig werd
gespeeld, het meest de toon aangegeven. De roodbroeken zaten er flink op en
waren ook iets sneller dan hun tegenstanders. De opbouw was ook beter van
opzet, maar er werd in de voorhoede een schutter gemist. Bovendien was Duizer
wel het grote struikelblok, want deze behoorde tot de beste spelers van SVW.
Doelman Den Adel heeft het vrij gemakkelijk gehad, hij verkeerde slechts
eenmaal in gevaar, het werd nog een hoekschop. Wildschut en Valk alsmede Van Os
konden het met de te weinig imponerende aanvallen van SVW wel aan. Bats was bij
Unitas de uitblinker en Viveen was weer de grote zwerver, die keer op keer zijn
voorhoede tot werken aanzette.
De Unitas-voorhoede viel niet tegen. De
linkervleugel was het beste deel en vooral Bleuanus is in zijn spel vooruit
gegaan. Kuipers begon als rechtsbuiten en later als middenvoor, maar hij kon
zijn draai niet krijgen. Gienus deed als middenvoor beter werk dan op de
rechtsbuitenplaats. Uitenbogerd verzette veel werk en was ook nuttig. We menen
echter dat de Unitas-voorhoede sterker zou zijn geweest, als men Kuipers als
teruggetrokken rechtsbinnen had laten opereren, Uitenbogerd rechtsbuiten en
Gienus de middenvoorplaats had doen bezetten.
SVW is blijkbaar in het veld gekomen met de
opdracht om het accent op de verdediging te leggen. Daarom mochten v.d. Heuvel
en Viveen niet met de voorhoede oprukken. Zij steunden aldoor Duizer. Kramer,
de Vries en W. de Boon waren goed. De voorhoede viel tegen, met uitzondering
van Van ’t Hoff. P. Braham was ook niet de oude, Hommerson deed weinig en dit
moet worden geweten aan het feit dat hij nog niet fit is. Romijn was een
tegenvaller, hij kon niet gevaarlijk worden daar hij bij van Os geen kans
kreeg. De kleine Pelikaan wordt voor de Arkeldijkbewoners een nuttige speler,
die het ditmaal niet trof, dat Bats er zo uitstekend in was. Resumerend kunnen
wij tot slotsom komen, dat Unitas het dichtst bij de overwinning is geweest en
we menen dat SVW met het bereikte punt dik tevreden kan zijn. De strijd was
stevig, dit bleek wel uit het aantal vrije schoppen dat de prima leidende
scheidsrechter v.d. Kooi moest geven. Hij moest er 45 maal voor fluiten,
waarvan 22 tegen SVW en 23 tegen Unitas. Hij hield de wedstrijd geheel in
handen en niemand had iets te vertellen. Ook het publiek mengde zich niet in de
strijd en ongetwijfeld verdient de arbiter een compliment.
 |
| Leen Valk houdt opruiming voor de Unitasveste |
De
wedstrijd
Het viel op dat beide ploegen een verrassing in
petto hadden. SVW had Romijn niet als rechtsbinnen maar als middenvoor
geplaatst en Unitas had Gienus middenvoor geplaatst en Kuipers fungeerde als
rechtsbuiten. Als men zoiets doet is het beter de samenstellingen niet in de
krant op te nemen, we komen dan met een verkeerde voorlichting en hier vraagt
niemand om.
Unitas nam na de aftrap geen afwachtende houding
aan en trok direct ten aanval. Gienus gaf door aan Kuipers, maar het liep op
niets uit. Romijn probeerde door te breken, van Os gaf hem geen gelegenheid.
Een kopbal van Van ’t Hoff kon nog tot hoekschop worden verwerkt. Het ging
geleidelijk bij Unitas beter lopen, men kwam tot aardig voetbal, waarbij
Bleuanus en Gienus toch wel de aandacht trokken. Toen Kuipers een hoekschop nam
schoot Uittenbogerd in de uiterste hoek, Kramer was er niet, maar de Vries, die
de bal uit het doel kopte en een zeker doelpunt voorkwam. Unitas liet zich
enkele malen vangen door de buitenspelval. De techniek ging bij de
Toekomstbewoners aan het licht komen. Brik was bijzonder ijverig, hij schoot en
kopte enkele malen naast. P. Braham gaf een voorzet, die door Van ’t Hoff werd
ingekogeld, maar den Adel stopte fraai. Over links volgde van Unitas een
aanval, de bal werd voor het doel getrokken, Kuipers trachtte tot een omhaal te
komen, het mislukte. Bleuanus en Gienus trokken er snel aan en Brik zat er
aardig middenin. Toen Bleuanus er door was kon Duizer redden, zij het dat hij
de bal met de hand speelde.
Kramer moest blijven opletten, ook al waren de
schoten niet zo sterk op hem gericht. Maar Brik loerde en hiervoor was men
bevreesd. Toen Valk even prutste kreeg Van ’t Hoff de bal, maar hij schoot
naast. Juist voor de rust een snelle SVW-uitval, P. Braham dook voor den Adel
op, deze kon nog tot een hoekschop komen.
De tweede
helft
SVW probeerde in de tweede helft een andere
koers in te slaan en even verkeerde het doel van Den Adel in moeilijkheden.
Pluvius was zich ook in de strijd gaan mengen, waardoor het veld gladder werd.
Van ’t Hoff kwam er goed voor te staan, maar
miste. Valk kon een hoekschop nog met het hoofd keren, maar daarna was het toch
met de aanvallen van de thuisclub gedaan. Bats en Viveen gingen het middenveld
beheersen. Valk en Wilschut sloten goed aan en van Os nam geen enkel risico.
Geestdriftig viel Unitas aan en het combineren ging vlotter, Unitas draaide
goed. Alleen het binnentrio kon het met Duizer nog niet afmaken. Van den Heuvel
en Viveen assisteerden hem.
De SVW-aanvallen werden schaarser en moeilijker
van opzet en feitelijk fungeerde Den Adel maar als toeschouwer. Toen er weer
een goede aanval volgede kreeg Gienus plotseling een mooie kans, hij was te
gehaast en de bal ging naast. Brik bleef gevaarlijk, maar hij werd in de gaten
gehouden. Kramer liet zijn kwaliteiten zien bij een voorzet van Brik en toen
Wilschut van verre een schot loste bezorgde dit SVW’s doelman grote
moeilijkheden. Het regende steeds en het veld werd moeilijker bespeelbaar. Men
ging door. Unitas zond elke tegenpoging van SVW terug. Duizer groeide naar een
grote hoogte, vooral toen Kuipers en Gienus van plaats hadden gewisseld.
Bij het laatste signaal was de derby onbeslist
geëindigd. Unitas had een goede wedstrijd achter de rug, welk spel echter niet
met doelpunten en een overwinning werd beloond.
Nu het Dordtse Emma opnieuw verloor mogen wij
zeggen dat beide Gorcumse clubs het eerste klasserschap weer voor een jaar
hebben geprolongeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten