zaterdag 8 oktober 2011

De Gorcumse Derby: SVW opnieuw te sterk voor Unitas (september 1992)


De derby kon slechts een half uur boeien, maar die tijdspanne was voor SVW voldoende om aartsrivaal Unitas met 2-1 te kloppen. Een dikverdiende en uiterst nuttige overwinning natuurlijk. Unitas kende een droomstart, kwam al na twee minuten op 0-1, maar liet zich in de daaropvolgende twintig minuten de oren wassen door het ontketende SVW.


“In die fase speelden we goed, daarna helaas niet meer”, wist Ad Bakker, die met zijn ploeg een nare traditie doorbrak: SVW wist de vorige zes seizoenen nimmer tot winst te komen in een competitie-ouverture. Ton Verkerk luisterde gelaten naar zijn collega. De teleurstelling droop van zijn gezicht: “We komen snel met 0-1 voor en krijgen meteen daarna nog een kans. Daarna moet je durven bluffen en dat deden we niet. SVW won ineens alle persoonlijke duels en was op alle fronten sterker.”

 

Spelmoment uit SVW – Unitas (2-1)


En zo was het maar net. Unitas startte furieus en nam na twee minuten de onverwachte voorsprong. Jan Eduard Roza, verder onzichtbaar tegen Fred de Boon, zette van rechts voor en de mee opgestoomde lnksachter Menno Bosman knalde onbedaarlijk hard raak. SVW schrok, maar gooide er meteen een paar tanden bij. Met name Lermo Carlo, geblesseerd begonnen en al na 45 minuten het veld ruimend voor Sjaak Thijs, hees zich naar de hoofdrol. Eerst ramde hij een door Peter Matena doorgekopte bal tegen de dwarsligger boven Pieter Kroon en nadat René van Rijswijk al in de zevende minuut voor de gelijkmaker tekende, na mistasten van René Versteeg, kogelde de donkere middenvelder SVW in de 26e minuut naar de bevrijdende 2-1. Marcel de Vries passte vanaf rechts richting Matena, die weer jaknikte en Carlo in stelling bracht. In die fase ontsnapte Unitas bovendien toen Piet Saaman het leer na weer een goede actie van Peter Matena tegen de staander rammelde. Het was een schitterende opening, die het beste deed vermoeden, maar meteen nadat SVW op voorsprong was gekomen, tuimelde de amusementswaarde als een meteoriet naar beneden.

 

SVW – Unitas bloedde dus snel dood, te snel voor een wedstrijd die toch weer bijna 2.000 mensen naar Mollenburg lokte. “Ja, het was daarna schamel, al hebben we het na rust wel geprobeerd. We speelden voornamelijk op de helft van SVW, maar we forceerden geen kansen”, wist Verkerk. “We hebben gewonnen en dat telt, maar ik had ook liever een betere wedstrijd gezien”, nam Ad Bakker de afsluitende woorden voor zijn rekening.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten