Massaal
uitlopen voor SVW – Unitas doet Gorcum al lang niet meer, maar de lokale
klassieker lokte zondag nog altijd een recordaantal toeschouwers voor de
afgelopen seizoenen naar Mollenburg. Aan overtuigende klantenbinding deden de hoofdrolspelers
op het veld echter nauwelijks. Het bekerduel kwam nooit écht tot leven en
Unitas was uiteindelijk de gelukkigste: 1-2.
Zo
overheerste na negentig minuten het gevoel van een onbeduidend bekerpotje en
niet van de herleving van de grote derby van weleer. Op zich niet eens onbegrijpelijk
natuurlijk. Het was ook ‘maar’ een bekerwedstrijd en de tijd dat er tijdens SVW
– Unitas 22 Gorcummers op het veld stond is voorbij. Maar jammer was het wel.
Beide elftallen bewezen de afgelopen weken aantrekkelijk te kunnen voetballen,
maar lieten de kans schieten om dat ook aan een groter publiek te tonen. Unitas-trainer
Hans van Elden maakte in de rust duidelijk welk belang deze derby voor hem had
zondag. Met drie wissels halverwege wilde hij vooral geen onnodige krachten
verspelen, de week voor de competitietopper bij Geldrop. Leon Elands was een
van de spelers die na de eerste drie kwartier mocht binnenblijven. “Het was erg
tam ja”, had de routinier gezien. “Jammer, maar de meeste jongens zegt SVW –
Unitas niet zo veel meer. Ik vond dit juist een speciale wedstrijd om te
spelen, ik had graag negentig minuten meegedaan. Maar ik zag het wel een beetje
aankomen. Als je zelf aanvallende middenvelder bent en Hassan Inanli gaat
sowieso invallen in de tweede helft, weet je dat het waarschijnlijk voor jou
is.”
Elands kon
de vlakke vertoning nog relativeren, SVW-trainer Ron Vlot had daarentegen behoorlijk
de pest in: “Je bent het gewoon aan je stand verplicht deze wedstrijd te
winnen. Of je nou een klasse lager speelt of niet, dat hoort tegen Unitas niks
uit te maken. Die wedstrijd staat op zich. Maar er speelden een paar jongens
ver onder hun niveau vandaag en dat is jammer. En Unitas wint tenminste nog,
maar dat vond ik ook niet geweldig. Ik was eigenlijk blij dat het afgelopen
was, want ik vond er niks meer aan.” Wel kon Vlot het betrekkelijke van de
nederlaag inzien. Komende zondag wacht immers de topper tegen DFC. “Ach, het is
ook niet zo erg natuurlijk dat je verliest vandaag. Wel lullig. Maar laten we
hopen dat de ploeg beseft dat er wat goed te maken is volgende week.”
 |
| Richard van der Lee (rechts) houdt hier Feisal Kadiwahabi van het lijf |
Aardig
De wedstrijd
kende nog een aardig eerste half uur. Unitas begon het sterkst, met twee
schoten van André Zondag. Daarna was SVW over het algemeen de iets overtuigender
ploeg. De tweedeklasser scoorde ook het eerst. Vincent Goossens werd de diepte
in gestuurd door Mohammed Charifi, schudde Jan de Hoon af en liet Richard Smaal
scoren. Doelpuntenmaker, voorgever en mede-aanvallers Ferry van Dijk en Danny
van Rossum (later Ronald van Hoorne) zouden verder opvallend weinig meer in het
stuk voorkomen. Ook omdat de beste mensen aan Unitas-zijde achterin stonden.
SVW verdiende
een voorsprong bij rust, maar vlak voor de pauze brachten de bezoekers de stand
weer in balans. SVW kwam er na twee corners op rij even niet meer uit en op
aangeven van André Zondag tikte Jeroen Rigbers met zijn ‘buitenkantje’ de 1-1
binnen. In de tweede helft was de lol er wel van af. Het winnende doelpunt van
Unitas was een eenzaam hoogtepunt. De steekpass van Jan de Hoon was slim. Het
afronden van André Zondag, rustig om doelman Edwin Willemsen heen dribbelend,
typerend. Vlak voor tijd liet Ferry van Dijk, voormalig Unitasser, een enorme
kans op de beslissende penalty-serie onbenut. Tot meer gevaar kwam de
SVW-aanvalslinie, normaal gesproken zo nadrukkelijk aanwezig, zondag niet.
Het resultaat
was echter slechts voor de verstokte SVW- en Unitas-fans van betekenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten