Wout van Gelder zal kort na de start van Unitas – SVW wel
niet vermoed hebben, dat zijn vuurpijl richting de kosmos de voorbode was van
meer ontploffingen. Want de derby siste aan alle kanten. Slechts een enkele
schaduw viel over de veel besproken, betwiste en bezongen topper. Goud van oud
keerde eindelijk weer terug in Gorkum.
Unitas kon het verschil in klasse uitdrukken in een magere
zege, na een turbulent, een typisch zenuwslopend potje, English style,
cupvoetbal van het zuiverste water. Onmiddellijk dient daaraan te worden
toegevoegd, dat Anne Smid de absolute klasse van de avond was. Het is dan
duidelijk, hoe Unitas razend gevaarlijk op het doel van de streepjes heeft
gebeukt, vooral in de tweede helft via de counter. SVW leek te regeren, maar
het is en blijft tobben geblazen met de voorhoede.
Redding
Fred Stamkot stond haast voortdurend in de armen van Klaas
Vaak, terwijl collega Smit redding op redding verrichtte. Vlammende protesten,
strafschoppen, bekeuringen, charges, vooral in het begin was het even te
venijnig, meende trainer Kriesch. Prachtig, sensatie. Ach, dat hoort er
allemaal bij. Klasse van Poot om die strafschop over te schieten. Kriesch
deelde vervolgens schouderklopjes uit aan zijn vermoeide manschappen: “Knap
gedaan jongens.” De dik 3000 man heeft in elk geval van Unitas – SVW geen
kijkkater overgehouden. Trainer Kees Vermunt, toch wel wat gewend in de
Veenendaalse dreven, had een geweldig geurtje opgesnoven: “Ik ben blij, dat ik
dit nog hebben kunnen meemaken. SVW heeft een leuke ploeg, maar Stamkot heeft
nauwelijks gevaar te duchten gehad. Anne Smid was voor mij de uitblinker van
deze avond.”
Zenuwen
Scheidsrechter Zwang, later ter discussie, had eerste toon
aangeheven of kort daarop werden de zenuwen al aangevreten. Aan beide zijden
moesten offers worden gebracht, want de wedstrijd ontaardde in een gooi- en
smijtpartij.
Opmerkelijk overigens de vrijheid, die Thomas van ’t Hoff en
Ben Poot elkaar gunden. Dat tekende de minder gespannen sfeer tussen het
tweetal en de heren kunnen dus terugzien op een heerlijk avondje.
Terwijl het SVW-legioen zich vocaal begaafd toonde en
voortdurend “SVW zal zegevieren” het domein van de roodbroeken in slingerde,
kon een glanzende combinatie tussen August Usmany en Hennie de Jong pas op het
laatste nippertje door René de Jong worden gestuit. De Jong toonde zich niet eens
met de leiding, hetgeen Zwang zichtbaar irriteerde.
Het was duidelijk: Unitas – SVW zou geen toneelstuk met
pannetjes erwtensoep en oude neteldoeken worden. Een loei van Arie Romijn werd
stijlvol ontkracht door Anne Smid, de glamourboy uit Papendrecht, die
binnenkort een winkel gaat openen in Gorkum.
Hangen
Pal daarop was het wel prijs. En wie anders dan René de
Jong. Reeds in de competitie had De Jong zich (bijna) de schutter van Unitas
getoond. Zijn zwerftocht was zelfs Anne Smid te machtig. Een vrije schop van
Lol Smid kletterde naast Robbie Boet op de aarde. De Jong dook er tussen en
hangen: 1-0.
Smid teleurgesteld: “Die bal komt eraan, hij stuit weg voor
Boet, ik hem niet meer en De Jong duikt er plotseling tussen.”
Na de bekeuring van Ries Pellikaan wegens te stevig
aanvallen van Arie Putters zakte de confrontatie wat weg om bij de ongelukkige
botsing tussen August Usmany en Arie Putters het dieptepunt te bereiken. Hoe is
het toch mogelijk! Twee rasartiesten, die nimmer een vliegje kwaad zullen doen.
Putters toch kermend neer: enkel gebroken. Usmany was er beduusd van: “Ik kon
er echt niks aan doen. Hij was iets eerder bij de bal dan ik en dan toch tegen
elkaar.” Ben Poot, de zwierige spelmaker, had dat in de gaten en gaf de zwarte
parel bemoedigende schouderklopjes. Putters per brancard af en Zwang meende,
dat er vagebonden aan de gang waren. Hij floot voor ieder wisse-wasje, zijn
start was trouwens sterk, en degradeerde het consument gerichte voetbal
zodoende tot een theekransje. Het doven van het beeldscherm van de eerste helft
kwam kort daarop.
 |
De treffer van Unitas,
René de Jong duikt naar voren, Anne Smid grijpt mis en Rob Boet ziet het
gebeuren
|
Fanatiek
SVW toog in de tweede episode fanatiek ten aanval, hetgeen
Unitas in de geliefkoosde positie van de counter bracht. De 2-0 kwam nabij.
Robbie Boet en makkers verslikten zich in de buitenspelval, Arie Romijn
zigzagde stijlvol door, kwam geheel alleen voor Anne Smid, die de
passeerbeweging had doorzien. En als een bonte zwaluw op de bal neerstreek.
Penalty, besloot arbiter Zwang. Hij vergiste zich, maar Ruud den Uijl bracht
dat iets te uitgebreid te berde, hetgeen hem op een enkele reis richting
kleedkamer kwam te staan. Ruud boos: “Commentaar natuurlijk, vind je dat gek?”
Ben Poot hield het fijn en stuurde de pingel ver over het doel van Smid. Poot
grijnzend: “Het was toch geen penalty?”
Ovatie
Een staande ovatie van de tribune was het resultaat voor
zoveel fair play en de misser bracht ook Piet Kriesch en een stevig uitgevallen
supporter tot bedaren, die Zwang op deksels gevoelige wijze met zijn vuisten
wilde laten kennis maken. Leo Golverdingen hielp toen Hennie van Brakel van
kramp af en dat bracht het volk weer tot bedaren. Tot aan het eindsignaal van
Zwang.
Niet iedereen zong diens lof. Voorzitter Den Uijl van SVW: “Ik
heb nog nooit zo’n slechte scheidsrechter gezien.” En trainer Kees Vermunt: “Hij
heeft goed gefloten. Ik ken hem al een tijdje. Hij laat weinig toe.” De strijd
Unitas – SVW zal in Gorkum nog wel even voortduren. Het niveau van dinsdagavond
was binnen de lijnen zonder twijfel positief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten