De Gorcumse Derby: Jubileumwedstrijd SVW 25 jaar: SVW – Unitas 0-5 (juni 1936)

Voor deze vriendschappelijke derby was een vrij groote belangstelling, hetgeen natuurlijk zeer verklaarbaar was. Om het jubileumkarakter eenigzins te verhoogen, was het veld rondom aardig versierd met vlaggetjes, terwijl het muziekkorps de “Volharding” muzikale medewerking verleende en enkele rondgangen over het veld maakte. Voor den aanvang der wedstrijd werden door den voorzitter van SVW, de heer Den Tek, nog enkele woorden van dank gesproken voor de uitingen van sympathie die de jubileerende vereeniging vanuit het Gorcumsche publiek had mogen ontvangen.

De elftallen stelden zich hierna als volgt op:

SVW: de Jong (d); Kelderman en v. Mourik (a); Vink, den Tek en Aanen (m); Smits, v. Mourik, v. Dorst, Hooikaas en de Jong (v).

UNITAS: Verduin (d); Groenenberg en Bronkhorst (a); Slijkoord, v.d. Heijden en Breur (m); Mol, Sterk, Prenger, Wels en Ruisch.

Scheidsrechter de heer N. Stasse.

Zij, die gedacht hadden dat zich na het aftrappen van Prenger een spannende wedstrijd zou hebben ontwikkeld, hebben zich wel erg teleurgesteld gezien in hun verwachtingen. Want het is een wedstrijd geworden, zóó slap en zonder spannende momenten als we noch in deze klasse, noch in een lagere, ooit hebben zien spelen. Wel was Unitas in alle linies de meerdere van SVW, maar aan beide kanten ontbraken de factoren die een goeden wedstrijd met zich mee moet brengen namelijk enthousiasme en behoorlijk plaatsen van den bal. Dank zij een krachtiger verdedigen van de Unitas-achterhoede en een beter stuwen van de middenlinie werd de voorhoede regelmatiger aan het werk gezet. Uiteindelijk heeft dit tot gevolg gehad dat Unitas vijf maal het net van SVW wist te vinden.

Voor de rust scoorde Wels Jr. eenmaal uit een voorzet van Prenger terwijl Sterk uit een soloren het tweede doelpunt maakte. In hoofdzaak is de geringe productiviteit van SVW te wijten aan de te sterk teruggetrokken positie van de middenlinie, waardoor de Unitas-linies zonder gevaar sterk konden opdringen. De kansen die de roodbroeken dan ook kregen waren vele, maar het grootste deel ging verloren door slecht schieten en missen. Was de voorhoede meer op dreef geweest dan zou de score zeker niet bij vijf doelpunten zijn gebleven. Het was hier feitelijk alleen de linkerwenk geleid door Sterk die meermalen goed werk verrichte.

De voorhoede van SVW hield haar spel te kort waardoor de Unitas-achterhoede steeds tijdig kon ingrijpen. Ook bij SVW kwam het initiatief, voor zoover hiervan gesproken kon worden, van de linkerwenk.

Vooral echter in de tweede helft kon SVW er niet in slagen een goede aanval op te zetten waaruit resultaat verwacht kon worden. Één keer kwam Hooikaas in samenwerking met de Jong er doorheen, maar door te lang dralen moest hij de bal wederom afstaan. Uit een aanval van Unitas schoot Wels keurig in, maar keeper de Jong wist de bal net corner te werken. Door achterschieten van Ruisch ging deze kans voor Unitas verloren. Op eigenaardige wijze werd vervolgens het derde doelpunt gescoord. Doordat een der spelers van SVW bij een Unitas-aanval wordt geblesseerd, vergeter de witbroeken blijkbaar hun spel. Ruisch brengt den bal vrij naar voren, plaatst naar Sterk die geen moeite heeft om het SVW-doel te vinden. De eerstvolgende aanvallen worden slechte afgewerkt of hebben een corner tot resultaat welke niets oplevert.

Het vierde doelpunt is indirect de schuld van de SVW-achterhoede zelf. Ruisch plaatst een hooge voorzet naar Sterk, die goed inkopt. Kelderman wekt de indruk dat hij den bal zal keeren, maar het blijkt een misverstand tusschen hem en de keeper te zijn, zoodat de bal rustig in het doel verdwijnt. Uit een aardig combinatiespel op de Unitas-rechtervleugel scoort Ruisch het vijfde doelpunt. Hiermee is ook de productiviteit van de Unitas-voorhoede uitgeput. Zonder spel van beteekenis loopt de wedstrijd naar zijn einde.